کبوتر حرم...!

شخصی برای شهید نواب صفوی نوشته بود: “بیماری روحی دارم،چه کنم؟”

ایشان در پاسخ نوشتند:"گل درخت سخاوت ومغز حبه صبر و برگ فروتنی را به ظرف یقین بریز وبا وزنه حلم ،آن را بکوب وباهم مخلوط کن و سپس، آنها را با آب خوف از خدای متعال خمیر نما و با جوهر امید رنگ بزن و در دیگ عدالت بجوشان . بعد از آن ، در جام رضا وتوکل صاف کن و داروی امانت و صداقت بدان مخلوط نما و از شکر دوستی آل محمد (صلی الله علیه وسلم) وشیعیان ایشان به مقدار کافی بر آن بریز و چاشنی تقوا و پرهیزکاری برآن اضافه کن وهر روز با ذکر خدا در پیاله تو به قدری بنوش تا بهبودی حاصل شود. “

منبع :"کتاب موعظه خوبان ، سید علیرضا ادیانی ، حسین ترابی، ص 178″

باز هم انگشترش روبخشیده بود، ازش پرسیدم:"این یکی رو به کی دادی؟”

گفت :"یه بنده خدا انگشتر طلا دستش بود ، نمیدونست که طلا برای مرد

حرامه . از دستش در آوردم و انگشتر خودم رو بهش دادم.”

منبع :"کتاب موعظه خوبان، سید علیرضا ادیانی ، حسین ترابی، ص 187 “

امام باقر (علیه السلام) می فرمایند : ” یکی از پادشاهان بنی اسراییل اعلام کرد: شهری می سازم که هیچ گونه عیبی نداشته باشد وهمین کار راهم کرد. همه گفتند : واقعا بی عیب است .

اما مردی گفت : اگر امان دهی ، عیبش را میگویم . امانش داد ومرد گفت :عیبش این است که صاحبش می میرد و بعد از او ، این شهر هم خراب میشود. پادشاه کمی فکر کرد و بعد گفت : چه عیبی بالاتر ازاین ؟ به نظر تو چه کارکنم؟

مرد گفت : شهری بساز که همیشه باقی بماند و نیز تو همیشه در آن جاودان بمانی وپیری به سراغت نیاید و آن بهشت است.”

منبع : سید علیرضا ادیانی /موعظه خوبان / ص 160

عارفی را پرسیدند : ” از اینجا تا به نزد خدای منان چه مقدار راه است؟ “

فرمود :” یک قدم.”

گفتند :” این یک قدم کدام است؟ “

فرمود :” پا بگذار روی خودت.”

منبع :

مشاهده شده در: www.afsaran.ir